Yowamushi Pedal

Toplumu bilinçlendirme işleri her zaman vakit alır. Koca bir ülkeyi yeni bir şeylere alıştırmak, onu tanıtmak ve sevdirmek hep uzun vadeli planlara muhtaçtır ve sabır gerektirir. Hele bizim toplumda olduğu gibi bir şeyin yenisine veya değişik olanına şüpheyle yaklaşan bireylerin sayısı çoğunluktaysa, işler iyice karmaşık hale gelir. Elbette bundan yeni cep telefonu, bilgisayar, araba vb. şeyleri ayrı tutuyorum. Onlar için her zaman paramız ve zamanımız var zira(!)

Geçenlerde yeni bir bisiklet animesi öğrendim. İsmi Yowamushi Pedal diye geçiyor. Bisiklet kültürü pek çok ülkeden daha ileri seviyeye yerleşmiş ülkelerden biri olan Japonya, ağırlıklı olarak yol bisikletini işleyen ve genel itibariyle bisiklet sporu hakkında sürükleyici hikayeleri barındıran bir çizgi film hazırlamış. Daha ilk bölümden itibaren bisiklet ve bisiklet kullanımı ile ilgili hem kültürel hem de teknik detaylara yer veren Yowamushi Pedal, yirmişer dakikalık bölümlerden oluşuyor ve bir solukta izleniyor. Anlaşılan o ki amacı uluslararası bisiklet yarışlarına daha çok sporcu göndermek olan Japonya, ağacı yaşken eğmek için kolları sıvamış. Ülkesinde bisiklet kullanımı yaygın olmasına rağmen, 2013 yılında yayına soktuğu bu anime ile profesyonel anlamda da bisiklet dünyasında yer almak istediğini açıkça gözler önüne seriyor. 

Daha ilk bölümle birlikte sele ayarının faydaları, aynakol dişlisinin büyüyüp küçülmesinin sürüş performansına etkileri ve tırmanışta neden hafif olmanız gerektiğine dair deyim yerindeyse hap bilgileri paylaşmaya başlamışlar. Durum böyle olunca, animeyi boş gözlerle izlemeye hiç fırsatınız olmuyor. Bir yandan senaryo akıyor, bir yandan da o senaryoya entegre biçimde bisiklet mekaniği ve bisiklet kullanımı hakkında bilgiler paylaşılıyor. Tüm bunlar olurken, farklı diyaloglarla beraber bisikletin avantajları sıralanıyor ve kullanımı özendiriliyor. En güzel yanlarından biri ise, sadece erkeklerin değil, bisiklete ilgi duyan kızların da oldukça güzel bir şekilde işleniyor olması. Bisiklet hakkında pek bir şey bilmeyen çocuğun selesini ona uygun hale getiren kızın bilgisine şahit olduğunuz sahneye bayılacaksınız.

Bölümlerde sık sık yol bisikleti görüyoruz. Amaç bisiklet sporcusu yetiştirmek olduğundan, bölümlerde hep bisiklet sporuna ilgi duyan karakterler ve onların maceraları var. Antrenmanları, bisikletleri ve teknikleri oldukça keyifli biçimde aktarılıyor. Bisikletlerin detayları çok güzel bir şekilde aktarılmış. Tek fark, telif hakkı dolayısıyla isimlerin farklı yazılması. Mesela; Pinarello yerine Pinarrelo yazmışlar. Tasarımları ise tamamen aynı. Yani, animeyi sadece çocuklar için değil, bisiklete ve bisiklet sporuna ilgi duyan yetişkinler için de eğlenceli hale getirmişler.

Belirli bir bilinç oturtmak için işe önce çocuklardan başlamak, oldukça geleneksel ve her zaman işe yarayan bir taktiktir. Örneğin; ülkesini savaşa hazırlamak isteyen Hitler'in yaptığının da bundan pek farkı yoktu. Dönemin çocuklarının oynadığı oyuncaklar hep militarist materyallerden oluşuyordu. Japonların kendi ülkelerinde halihazırda yaygınlığı bulunan bisiklet kullanımını pekiştirmek ve sporcu yetiştirmek adına yaptığı bu hamle, ülkemiz açısından oldukça örnek alınası bir durum, çünkü bunu teşvik eden hiçbir yayınımız yok. Bazı sabahlar televizyondaki çocuk kanallarını açıp ne var ne yok diye bakıyorum. Biraz İngilizce biraz Türkçe konuşan komik suratlı karakterler, kusursuz bir yaşam, hayvanlar, doğa sevgisi, aile, arkadaşlık gibi şeyler hakkında bilgilendirici senaryoların içinde oradan oraya koşturuyorlar. Bisikleti ise ara sıra görüyorum. Hiç görmüyorum desem haksızlık olur ama gördüğüm kadarı bir çocuğun aklında yer edecek kadar yeterli değil. Bunu çok net söyleyebilirim. 

Ben, içinde çocuk parkı olan bahçeli kafelerde oturduğumda, bisikletimi genelde çocukların bulunduğu yerlere yakın koyarım. Gider bakarlar, dokunurlar, kurcalarlar, annelerine babalarına sorarlar ve öğrenirler. Ne öğrenseler kar sayarım. Merak edip soru sormak isteyenlerin sorularına anlayacakları dilden cevap veririm. Bana göre dünyanın en eğlenceli şeylerinden biri, hevesle yanınıza gelen birinin merakını aynı heyecanla gidermektir. 

Bir dönem kendimi Genzo Wakabayashi sanıyor, okul bahçesinde yaptığımız maçlarda kendimi oradan oraya tıpkı onun gibi atmaya çalışıyordum. Aynı şapkadan bulamamıştım ama benim de öyle bir şapkam vardı. Hatta etrafta kızlar varsa daha bir artistik kurtarışlar yapmaya çalışıyordum. Nankatsu takımının yeteneklisi Kaptan Tsubasa ve arkadaşlarının maceraları beni sabahın köründe televizyonun başına dikerdi. Onları izlerken duyduğum merak ve heyecanı hala hatırlıyorum. Futbolla yatıp kalkan ülkenin çocuklarına futbolla ilgili çizgi filmi dayamak kadar kolay bir şey olmadığını şimdi anlıyorum. Umarım şu Yowamushi Pedal da bir an evvel Türkçe dublajıyla beraber televizyonlardaki yerini alır. Alamıyorsa da birileri çıkar ve içinden bisiklet geçen Türkçe bir çizgi filmin senaryosunu yazıp yayına koyar. Böylece, büyüklerinin yeni bisiklet yolları, bisiklete saygı ve bisiklet kültürünün yayılması için verdiği emeğin kaymağını yiyebilecek bisiklet delisi yeni nesillere sahip olmamız daha da kolaylaşır.